Jong & Vennoot: Femke Mangelschots

In de reeks ‘Jong & vennoot’ laten we de jonge wolven van de accountancy aan het woord. Wie zijn ze, hoe zijn ze gestart en is dat nu een voordeel of toch misschien een nadeel, vennoot worden op jonge leeftijd? Deze reeks wordt je aangeboden door AdminPulse, kantoorsoftware die het jou als accountant makkelijker maakt.

Die appel en die boom hé. Vraag maar aan Femke Mangelschots, die in de voetsporen trad van vader Dirk bij ABM Accountants in Zonhoven.

Vertel Femke, wie ben je?

“Wel, ik heb handelsingenieur gestudeerd, en ben in 2014 bij PwC gestart als externe auditor. In 2017 begon m’n papa aan m’n mouw te trekken. Hij was het kantoor dat hij met 2 vennoten had opgericht aan het uitbreiden, ze waren met verbouwingen bezig. Het zat altijd in m’n achterhoofd om ooit bij ABM te starten, maar m’n vader wou niet dat ik dat direct na m’n studies al deed. Eerst elders ervaring opdoen, klonk het. M’n kennis van accountancy stond al op punt, maar qua fiscaliteit schoot ik nog tekort. Dus ben ik een postgraduaat gaan doen aan de Fiscale Hogeschool. Het waren twee pittige jaren. Ik woonde in Antwerpen, trok naar Zonhoven voor het werk en moest drie avonden per week naar Brussel voor telkens vier uur les.”

Wanneer ben je dan vennoot geworden?

“Begin 2022, samen met twee andere jonge mensen. ABM bestaat al van 1994, ik was toen drie. M’n papa Dirk Mangelschots, Arnaud Alders en Freddy Bollen zijn de stichters. Alders, Bollen en Mangelschots: ABM. De naam is gebleven.”

“Ons kantoor telt vandaag 23 mensen, van wie dus zes vennoten. De drie oorspronkelijke, en drie nieuwe: Laurent Ghijsens, Wim Brugmans en ikzelf. We zitten in Zonhoven, maar omdat we zo digitaal werken, speelt onze locatie geen grote rol. We hebben klanten tot voorbij Antwerpen en Leuven. Uiteraard is onze locatie wel belangrijk voor onze medewerkers. We ondersteunen thuiswerk, maar onze medewerkers komen het liefst naar kantoor. Handiger om te sparren met collega’s. Fysiek botsen we nu wat op onze limieten, ook al is ons gebouw in 2016 verdubbeld. Door onze groei moeten we alweer uitbreiden: we gaan opnieuw voor een verdubbeling waardoor we straks over 1.000m² ultramoderne infrastructuur zullen beschikken. Momenteel zoeken we een senior dossierbeheerder met een achttal jaar ervaring, die op termijn vennoot zou kunnen worden. Met meer plaats willen we ook weer jongere profielen aanwerven.”

Je was 30 toen je vennoot werd. Hoe ging dat?

“Wel, ik was niet alleen vrij jong, maar ook zwanger.” (lacht) “Nu, ik heb altijd interesse gehad voor het vak. Ik heb er vaak met m’n papa over gesproken. Voor mij is m’n job niet in 2014 of 2017 gestart, maar al veel eerder. Het was een logische stap. Tegelijk moeder en vennoot worden was bij momenten wel zwaar. Gelukkig werd ik goed ondersteund door m’n collega’s.”

Weet je nog wanneer je gegrepen werd door de accountancy?

“Op de lagere school verkondigde ik dat ik accountant wou worden. Al denk ik niet dat ik toen wist wat dat inhield, ik keek gewoon op naar m’n papa. Toen ik m’n studiekeuze moest maken, ging m’n voorkeur uit naar cijfers. Handelsingenieur, dat klonk goed, en ik ben me gaan informeren. De liefde voor het boekhouden groeide toen ik er les over kreeg aan de unief. Ik was er goed in en haalde mooie punten.”

Heb je als vennoot specifieke taken?

“Ja, HR. Alles rond medewerkers en lonen zit bij mij. Ik ben steeds aanwezig bij de sollicitatiegesprekken, samen met een of twee medevennoten. Om nieuwe mensen aan te trekken werken we samen met recruiters. Het blijft een moeilijke zoektocht.”

Waarom zou ik bij ABM aan de slag gaan?

“Ik zeg altijd: m’n vader en ik zijn familie, en we trekken dat door naar het hele bedrijf. Bij ons heerst een vlakke structuur, waar titels bijkomstig zijn. De deuren van de vennoten staan steeds open. Het gaat ook om kleinere dingen hé: er zijn altijd boterhammen met beleg, koeken, frisdrank … Je trekt hier de kast open alsof je thuis bent, en dat is net het gevoel dat we willen creëren, dat je je hier thuis voelt. Uiteindelijk breng je hier heel wat uren door. ’s Middags maakt wie wil samen een wandeling. En elk kwartaal organiseren we een event na de btw-periode: een etentje, gaan rijden met 2 pk’tjes … We hadden net onze familiedag, met springkastelen voor de kindjes. Ook Sinterklaas komt jaarlijks op bezoek. Collega’s worden zo vrienden.”

“Onze mensen werken 38 uur. We hebben geen ADV-dagen, maar flex-uren, wat beter is. Elk gewerkt uur krijg je terug. Als het werk het toelaat, zijn we zeer flexibel. Uiteraard krijg je bij ons een bedrijfswagen, een groepsverzekering, een bonus en maaltijdcheques, maar da’s standaard in de sector. We onderscheiden ons door de gemoedelijke, familiale sfeer.”

Waarom doe je eigenlijk wat je doet, Femke? Waar haal je voldoening uit?

“Misschien cliché, maar de liefde voor cijfers hé.” (lacht) “Als je niks met cijfers hebt, is dit wellicht niet de job voor jou. Elke dossierbeheerder bij ons heeft contact met z’n klanten, en krijgt dan ook rechtstreeks de dankbaarheid als ze tevreden zijn. Ik heb dat altijd mooi gevonden. Je klant vertrouwt je z’n portefeuille toe, en als je dat vertrouwen waarmaakt, krijg je waardering.”

Welke trends zie je in de accountancy?

“Onze klanten leveren digitaal aan en krijgen zo elk kwartaal vat op hun cijfers. Zo weten ze waar ze staan. Digitaal gaan ook veel minder dingen verloren. Als je er een gewoonte van maakt om direct op restaurant je bonnetje te fotograferen, zit dat meteen in je boekhouding. Er zijn ook veel minder betalingen waar geen factuur aan gekoppeld is. De efficiëntiewinst door de digitalisering is enorm. Leveranciers gaan hun facturen steeds meer digitaal sturen, waardoor alles nog beter bij ons terechtkomt. En wij krijgen tijd vrij voor advies, in plaats van louter verwerking. Die adviesverlening is net het plezante aan onze job.”

Moet je nog klanten overtuigen van het digitale verhaal?

“Jongere ondernemers zijn volledig mee. Ze zijn daarmee opgegroeid. Iets oudere ondernemers zijn het op een andere manier gewend, en moeten zich nu aanpassen. Begrijpelijk dat dat wat moeilijker is, maar ook zij springen op de trein.”

Zie je nog evoluties, naast de digitalisering?

“Dat het zo moeilijk is om medewerkers te vinden. Zeker mensen met wat ervaring. Ik hoop dat dat verbetert, maar ik vrees ervoor. Ons beroep moet sexyer worden zeker? De boekhouder die achter z’n computer zat en alleen bezig was met cijferkes verwerken: da’s niet de boekhouder van morgen. Hopelijk wordt ons beroep aantrekkelijker voor jonge mensen als de focus meer naar adviesverlening verschuift.”

Nog een trend: schaalvergroting. Door overnames en fusies wordt het gemiddelde kantoor steeds groter. Hoe kijk jij daarnaar?

“We hebben beslist om niet mee te doen aan die consolidatiegolf. Groeien, graag, maar op eigen kracht. Via mond-tot-mondreclame en nieuwe klanten. Interesse in overnames of om overgenomen te worden, hebben we niet. Het nauwe en persoonlijke contact met onze medewerkers trekken we door naar onze klanten, en dan is het een troef om niet te groot te zijn.”

Waar zie je jezelf en je kantoor over tien jaar?

“In een dubbel zo groot gebouw, hoop ik. Met een veertigtal mensen in totaal. En met exact dezelfde sfeer als vandaag. Als kleiner kantoor moeten we onze procedures naarmate we groeien beter in kaart brengen. Sinds ik vennoot ben, geef ik de opleidingen aan nieuwe collega’s. Dat proces willen we efficiënter maken, er meer één lijn in krijgen. Daar zijn we volop mee bezig. Dan kunnen we verder gezond groeien.”

De hele reeks ontdekken?