Nu het debat over de erelonen in het notariaat op een kookpunt komt, hoor ik steeds vaker notarissen met een toets van jaloezie verwijzen naar advocaten die elke minuut mogen aanrekenen. Maar wanneer notarissen menen dat ze beter af zouden zijn met een systeem van uurtarieven, dwalen ze zeer.
In dit pamflet trek ik van leer tegen een ‘uurtarieven’-systeem waarbij notarissen per dossier vergoed zouden worden, afhankelijk van de tijd of prestaties die ze leveren, zoals doorgaans gebruikelijk is in de advocatuur.
Mijn pleidooi: voor het notariaat is het uurtarief het paard van Troje. Houd het buiten de muren. Wie de – voornamelijk Angelsaksische – literatuur er een beetje op naleest, zal merken dat er vele argumenten zijn tegen het uurtarief. Ik beperk mij hier tot de drie belangrijkste voor het notariaat.
