In de reeks ‘Jong & vennoot’ laten we de jonge wolven van de accountancy aan het woord. Wie zijn ze, hoe zijn ze gestart en is dat nu een voordeel of toch misschien een nadeel, vennoot worden op jonge leeftijd?
Op z’n 32ste is Kevin eigenaar van Creafig uit het Limburgse Hamont. “We groeien doordat we mensen kansen geven”, zegt hij.
Vertel, Kevin, waarom koos je indertijd voor de accountancy?
“In het middelbaar deed ik economie-moderne talen, en in het zesde kregen we boekhouden. Een balans, een resultatenrekening: ik werd daar blij van. Toch twijfelde ik tussen een algemene richting als TEW en boekhouden. Gelukkig heb ik dat laatste gekozen, ik heb het me nog geen moment beklaagd. Aan de PXL in Hasselt heb ik twee bachelors gedaan: accountancy-fiscaliteit en taxes & management accounting.”
Hoe ben je dan bij Creafig terechtgekomen?
“Na m’n tweede bachelor heb ik er m’n stage gedaan, toen heette het nog Thirion & Partners. Jaak Thirion heeft het kantoor dertig jaar geleden in z’n eentje opgericht, op z’n appartement. Na m’n stage kon ik blijven. In het begin was dat vooral inboekwerk. En ik zat aan de balie, nam de telefoon op en zette koffie.”
“Toen ik begon, moest je al veel kunnen. Maar vandaag is dat maal drie. Hadden we hier nog gezeten met maar vijf, dan konden we niet de kwaliteit bieden die we willen. Intussen hebben we iemand die alles kent van de UBO’s, van contracten, het opstarten van vennootschappen. Je kunt niet met alles zelf mee zijn. En dat werkt goed, als je je met specialisten omringt.”
Op dat moment telde het kantoor 5 mensen, nu zijn er dat 21. Flinke groei!
“En enkel organisch, niet door overnames. Klanten vinden vlot de weg naar ons, en medewerkers hebben we altijd via-via kunnen aantrekken. We zijn gegroeid omdat we onze organisatie wilden verbreden.”
Vorig jaar nam je het kantoor over van Jaak Thirion. Hoe verliep dat?
“Jaak is iemand die kansen geeft aan wie zich inzet. Ik zie dat je hard werkt en het goed doet, zei hij, in de toekomst zul je de kans krijgen om Creafig over te nemen. In mei vorig jaar werd dat concreter. Op een vrijdagnamiddag riep Jaak mij bij zich. Het is zover, zei hij, als je goesting hebt beginnen we aan het traject. Ik heb er een weekend over nagedacht en op maandag heb ik ja gezegd.”
“Sinds oktober ben ik de enige eigenaar. Jaak vaart inmiddels ook zijn eigen koers. Hij adviseert ondernemers: dat is wat hij het liefste doet, hij is zelf ook een echte ondernemer. Creafig Insurance is een ander onderdeel van ons kantoor. Rudi Truijens, een ervaren rot uit de financiële wereld, geeft advies rond kapitaal- en pensioenopbouw en bescherming in functie van continuïteit van de onderneming. Nog een uitbreiding van onze dienstverlening dus, die er kwam vanuit onze frustratie dat het nergens gebeurde zoals we het willen en we ook op dat vlak meer efficiëntie wilden.”
Wat is er voor jou veranderd sinds je eigenaar werd?
“Weinig. Ik stuurde al bijna iedereen aan. En ik heb nog steeds weinig tijd voor hobby’s, al ligt dat niet alleen aan m’n werk. Ik zit ook bij een ondernemersclub waar heel wat tijd in kruipt. En ik volg heel wat opleiding ’s avonds.”
Eigenaar van een accountancykantoor als jonge dertiger: welke reacties kreeg je?
“Positieve! Al zijn we hier in Noord-Limburg niet altijd zo goed in het zeggen van wat we denken, ik merk het wel. Dit jaar hebben we al drie jonge mensen aangetrokken: een dertiger en twee twintigers. Ik heb de indruk dat het meespeelt dat het kantoor een jonge eigenaar heeft.”
Kevin in ’t kort
Levensmotto?
Je kunt alleen tijd verspillen als je vergeet ervan te genieten.
Beste investering ooit?
Ik heb jarenlang geen auto gehad en enkel gefietst. Die fiets heb ik vandaag nog altijd en het is mijn beste investering ooit.
Lievelingsplek in België?
Mijn geboortedorp Achel.
Favoriete stad in het buitenland?
Cortona (Italië).
Lievelingslied?
Piano Man van Billy Joel.
Mooiste boek?
Ik lees eigenlijk enkel vakliteratuur en hoewel dit altijd heel interessant is, zijn zulke boeken moeilijk ‘mooi’ te noemen.
Je zou niet meer kunnen zonder?
Heel cliché: mijn vriendin.
Mocht je geen accountant zijn geworden, dan had je wellicht gekozen voor?
Waarschijnlijk iets in de bouwsector.
Waar haal jij energie uit?
Ik vink graag taken af, om daarna met een leeg hoofd te kunnen ontspannen. Zaken afwerken geeft me enorm veel energie..
Wat is je geheime tip om te ontspannen?
Ik kan zeker genieten van een dagje weg onder de mensen, maar kan ook intens ontspannen door gewoon samen met mijn vriendin thuis te blijven of de natuur in te trekken. Alleen wij tweetjes, zonder andere mensen om ons heen.
Hoe bereik je die mensen? Ze zijn niet dik gezaaid.
“Bijna altijd via mond-tot-mond. De laatste tijd gebruiken we ook uitzendkantoren en headhunters. Dat loopt vrij goed, maar het blijft moeilijk om de sterkste profielen naar het einde van de wereld te halen.” (lacht)
“De belangrijkste reden dat we kunnen groeien is dat we mensen kansen geven, denk ik. Twee van de drie nieuwe medewerkers hebben geen accountancydiploma. Ze zijn wel enorm gedreven en gefascineerd door cijfers. Een van hen heeft een diploma kunstwetenschappen. Wij leiden haar zelf op, dat gaat prima.”
“We zorgen ook dat de sfeer top is. Een cliché, ik weet het, maar we doen het. Het is hier fijn werken en je moet niet overdreven veel dossiers doen, het blijft haalbaar. Dan komt het personeel misschien nog niet vanzelf, maar heb je wel een streepje voor.”
Niet te veel dossiers per persoon. Hoe pak je dat aan?
“Dankzij digitalisering verwerken we dossiers sneller, en we hanteren een juiste prijs. Ik hoorde onlangs een jongen die 40% meer dossiers moet doen dan onze mensen, en dat kantoor bleek 40% goedkoper dan Creafig. Logisch hé. Onze medewerkers krijgen voldoende tijd om uw dossier grondig te behandelen, zeg ik altijd aan onze klanten, en daar staat een bepaalde prijs tegenover. Dat begrijpen ze. We zijn zeker niet de goedkoopste in de regio, maar als je niet ergens de lijn trekt, komt alles en iedereen onder druk te staan.”
Voel je zelf veel druk als eindverantwoordelijke?
“Momenteel wel. We zitten in een periode met nieuwe medewerkers en veel nieuwe klanten. Het mag nu iets rustiger worden en in z’n plooi vallen.”
Digitalisering in de accountancy: de trein rijdt en zal niet meer stoppen. Hoe digitaal werken jullie?
“In 2017 zijn we begonnen met digitaliseren. Sinds 2019 werken we met Yuki en dat heeft onze digitalisering een serieuze boost gegeven. Ik schat dat we nog een 40-tal klanten hebben op 600 die op papier aanleveren. De rest levert vlot aan in Yuki en ziet daar de voordelen van in. Verder werken we met AdminPulse voor onze kantoororganisatie, waren we een van de eersten die Bizzcontrol gebruikten en hebben we ook al heel lang Intellifin. Sinds vorig jaar maken we contracten op met Instaclause.”
Ben jij de digitale trekker?
“In het verleden was het vaak zo dat Jaak de ideeën had. Al in 2017 zag hij dat de accountancy volledig digitaal ging worden. Kevin, kies een programma, zei hij, test het, en als je tevreden bent, nemen we het.”
Welke evoluties zie je nog in de sector?
“De verplichte e-invoicing die eraan komt. Wij zijn daar klaar voor, onze klanten nog niet. Het wordt nog een hele opdracht om iedereen mee te krijgen. En het zal een kleine revolutie veroorzaken binnen ons kantoor. Boekhouders zullen nodig blijven, maar het puur boekhoudkundige wordt steeds minder belangrijk. Mensen zullen dus bijgeschoold moeten worden.”
Hoe kijk jij naar de consolidatiegolf in de accountancy?
“Die gaat ontzettend snel. Grote groepen kopen kleinere kantoren op. In Nederland is dat al langer aan de gang. Met hoe meer mensen ik erover praat, hoe meer ik hoor: fijn voor die grote groepen, maar er zal altijd nood blijven aan kleinere kantoren zoals Creafig. Waar de mensen nog kunnen binnenstappen zonder afspraak, je je accountant ’s avonds eens mag bellen, een accountant die nog weet hoe je kinderen heten. Ook in Nederland zien ze dat, dat nogal wat ondernemers een kleiner, persoonlijker kantoor verkiezen. Als een grote groep hier morgen voor de deur staat, gaan ze bot vangen, ja.” (lacht)
Waar zie je jezelf over tien jaar?
“Ik heb altijd gedroomd om 500 meter verder, in Nederland, ook iets te gaan doen. Ik vind niet dat Nederlandse boekhoudkantoren het aanpakken zoals wij. Ze doen wat ze moeten doen, maar niks meer. Als een klant belt en vraagt of hij zich 500 euro meer loon mag uitkeren, zeggen ze: goed, doe maar. Wij zoeken uit of hij niet beter dividenden uitkeert, of iets anders doet. Proactief advies: dat zie je maar zelden in Nederland.”
Wat maakt je dag goed als accountant?
“Als ik een ondernemer heb kunnen helpen. Met kleine of grote zaken. Als een overname dankzij Creafig goed wordt afgerond: daarvoor doe je het. We werken aan balansen en dergelijke, maar uiteindelijk help je de ondernemer groeien, of misschien juist maar vier dagen te gaan werken in plaats van vijf. Wat het doel ook is, wij helpen om het te realiseren. Dat geeft voldoening.”
Een job die het verschil maakt. Toch heeft de accountancy nog lang niet altijd een aantrekkelijk imago. Wat valt daaraan te doen?
“Wat mij niet geholpen heeft, is dat m’n stage zo laat kwam. Twee en een half jaar heb ik gestudeerd als een echte student: tien op twintig was genoeg, na het examen vloog m’n boek in de kast. Toen ik op m’n stageplek kwam, kon ik niks. Ik schrok zo hard dat ik een vierde jaar ben gaan doen en toen heb ik heel anders gestudeerd. Want ik wist: over een jaar moet ik er klaar voor zijn. Had ik al in m’n eerste jaar een stage gehad, dan was ik misschien vroeger wakker geworden.”
“En wij als kantoren moeten onze stagiairs van alles laten proeven. Motiveer ze, steek ze niet in een hoekje om de hele dag te scannen. Ik probeer stagiairs altijd warm te maken voor de stiel. Is het niet bij ons, dan bij een collega. Want nog veel te veel afgestudeerden kiezen uiteindelijk voor een heel andere richting. Zo jammer.”
Interview en tekst door
Pieter-Jan